Eric kan er maar niet over uit dat niemand hem heeft gesms-t dat het kabinet gevallen is. Ik denk dat ie als de dood is dat het Socialismo ook in Nederland aan de macht komt :-). Ik heb hem verteld dat hier duidelijk een rol voor hem ligt en dat dit het moment is om naast zijn Mark te gaan staan. Gewoon vechten voor je idealen schatje, daar komt het op neer, kijk maar om je heen.

Ondertussen blijft het raar weer, want het is de hele middag grijs gebleven gisteren met regen.Het park was leeg en geloof me dat gebeurt niet snel. Tot 5 uur was het aan het regenen, dus we hebben een uurtje verhalen op het blog gezet, gelezen en beetje gelummeld zou Kitt zeggen. Op ons terras (de vluchthaven noemen we het nu) zaten weer de raarste stelletjes. Eric gaat op zoek naar de site waar je de Cuba escortservices voor een week kan boeken. Hij is vrij overtuigd dat het zo gaat. Voorlopig zitten we echt met open mond te kijken hoe mannen echt schaamteloos gaan zitten met kindvrouwtjes vervolgens nauwelijks een gesprek met ze kunnen voeren. Wat wil je ook, moet je elkaar naar je hobbies vragen of hoe weinig brood had je vorige week terwijl ik me vol zat te vreten in Italie Spanje of Zweden Dat zijn de nationaliteiten die we tot nu toe voorbij hebben zien komen. Ja hier kan ik nog uren over doorgaan, maar dat zal ik niet doen....

's Avonds weer in een heel raar restaurant gegeten. Santiago 1900, weer zo'n pand dat op zichzelf al een museum zou zijn. Toen Eric zijn bistec rojo bestelde moest het meisje wel erg lachen. Poco cucinado gaan we volgende keer proberen. Maar het resultaat was goed. Ik ben bang dat ik gewoon nog een week garnalen moet eten, want alles daarbuiten word ik niet vrolijk van. Te vet, of te doorbakken of gewoon, geef mij maar bonen!! Heerlijk en lekkker makkelijk.

Daarna weer naar de Casa di Trova waar onverwacht de Latinos Americanos binnenkwamen, de lokale Hells Angels gok ik zo. Klassiek gekleed in zwart leer en met staartjes. Naast ons zaten twee vriendinnen (gokte ik ook), de ene duidelijk te zwaar en steeds bozer omdat de ander constant werd gevraagd om te dansen. Die avond is vast niet gezellig afgelopen. Maar serieus, soms vraag ik me of iedereen salsales heeft genomen voor ze naar Cuba kwamen! En waarom wisten wij dat weer niet.

Santiago laten we vandaag even achter ons en ik vind het niet erg. Het is verschrikkelijk warm en het centrum heb ik wel gezien. De omgeving van Santiago is ook schitterend en een beetje groen om ons heen is best fijn. Waar het nou mis ging, tussen de leukste stad van Cuba en hoe ik het ervaar weet ik niet. Maar misschien heeft het wel echt met het laagseizoen te maken maar ik denk toch echt dat je als toerist (en je zit niet in een reisgroep) steeds meer last gaat krijgen van opdringerig gedrag.

Eerst naar El Morro, een door de Spanjaarden gebouwde fort aan het begin van de baai van Santiago de Cuba. Het uitzicht over de baai was echt prachtig! Wel bloedheet, dus we waren al snel klaar. Gelukkig waren we vroeg, want er was echt geen kip. Maar niet iedereen houdt tenslotte van forten, ik ook niet eigenlijk.
Daarna naar de andere kant van Santiago, naar de Basilica del Cobre waar de 'Virgin de la Caridad' wordt vereerd. Vanuit heel Cuba komen gelovigen hier naartoe om de zwarte Madonna te eren, de beschermheilige van Cuba. Volgens de legende is het beeld in de 17e eeuw door 3 vissers uit zee gehaald, waarop stond `Y soy la virgen de la caridad` (ik ben de maagd... nou ja je snapt het wel). Je vindt in de kerk ook heel veel aandenkens van mensen die ergens voor willen danken maar ook van mensen die bijvoorbeeld naar Florida zijn gevlucht op vlotten en kleine bootjes. Het beeld van de Madonna zelf zit achter glas en je moet echt goed inzoomen om het te kunnen zien. Als er een mis is schijnen ze op een knopje te drukken waarna ze zich omdraait en met haar gezicht naar de mensen kijkt ?. Voordat je bij de kerk aankomt wordt je overspoeld door mensen die kaarsen en bloemen verkopen die je kunt offeren of een copie van het beeld in echt alle mogelijke formaten.
Daarna weer naar El Morro om te lunchen, want de weg naar het strand konden we helaas niet vinden. We waren alweer onderweg naar Holguin, terwijl we daar pas morgen naartoe moeten! El Morro wisten we wel te vinden en daar kon je heerlijk zitten boven zee. Helaas weer en Transtur bus vol Engelsen, dus geen menu keuze, meedoen of niet, dus dat deden we maar. Was best lekker en heerlijk koel!
Op de terugweg - we hadden toch de auto - gezocht naar een plekje voor vanavond. We reden door de buurt waar we gisteren niet meer aan toe waren gekomen door die enorme wolkbreuk. Ineens rij je dus in een prachtige buurt met allemaal vrijstaande huizen met tuin en omheining. Weer compleet anders dan het oude centrum, dat hoewel er bijna alleen maar weer prachtige oude huizen staan, wel vrij arm overkomt. Het woord onderhoud kennen ze hier niet, zei Juan en dat is vaak wel waar het om draait. Alles gaat kapot omdat het niet wordt onderhouden. Waarom niet, ga ik geen uitspraak over doen, maar waarschijnlijk te duur of gebrek aan materialen, wat natuurlijk samenhangt.

We zagen vanmiddag een bord hangen in het Spaans, Blokkade is de grootste genocide in de geschiedenis. Nou dat is lekker dan als je daar als Amerikaanse toerist met je zojuist aangeschafte strohoedje mee wordt geconfronteerd. Misschien een tikje dramatisch, maar dat het mag stoppen, ja daar ben ik het helemaal mee eens!