C.D.R. is dus 1 van de zogenaamde massaorganisaties, samen met de UJC (Unie van Jonge Communisten) en de FMC (Federatie van Cubaanse vrouwen) die in feite niet meer zijn dan een steunbetuiging aan de revolutie. Afgevaardigden en leden zijn een soort luisterend oor voor de leden van de assemblee, maar organiseren hier ook de straatfeesten en schijnen de lokale nietsnutten aan te pakken. Waakhonden dus van het regime die in de gaten houdt of iedereen zich wel als voorbeeldig burger gedraagt.

Ik las verder dat Castro pas in 1976 (revolutie was een feit in 1959) zijn positie als staatshoofd grondwettelijk heeft vastgelegd en daarmee echt de laatste vorm van democratie liet verdwijnen.

Nog een typisch verhaal, in de jaren 70 werd het economisch beleid hervormd na wat desastreuse experimenten in de jaren 60 wat onder andere de private sector uitbreidde. Toen bleek dat steeds meer mensen hun overheidsbaan daarvoor gingen opzeggen, kwam Fidel met de Rectificatie van Fouten en Negatieve Tendensen, oftewel alles weer gecentraliseerd.

Je moet ook wel bewondering hebben voor de idealen waar ze alles mee begonnen, maar het is nu een vreselijk regime geworden. Zonder volledige centralisatie en controle lukt het blijkbaar niet om dit ook door te voeren. Che Guevara was een nog grotere idealist was dan Fidel Castro. Door zijn vroege dood (37 jaar) is hij de held gebleven voor de Cubanen die hij toen was, maar misschien was hij naarmate hij ouder werd ook wel steeds krampachtiger geworden, kan bijna niet anders. Sartre heeft hem ooit de meest complete mens ooit genoemd, refererend naar de complete mens in de renaissance. Ik vond nog een mooie foto met Simone de Beauvoir, samen een lekker sigaartje rokend in de jaren 60.Prachtig!

Er zijn zoveel mooie verhalen over Cuba, Eric wordt onderhand gek van mijn voorleesmodus. 'Moet jet dit horen... moet je luisteren...', ja op zo'n resort heb je verder weinig te doen dan een beetje lezen, snorkelen en zwemmen. Oh ja en eten onder het dubieuze genot van nog meer Cubaanse muzikanten. Het is niet echt iets voor mij. Ik heb net nog een wat zou je liever doen vraag gesteld. In een heel luxe resort zitten of een eigen appartementje aan zee en zelf boodschappen doen en koken. Dat laatste zijn we het allebei over eens. Toch zitten we nu hier :-), want het alternatief bestaat hier niet. Erg jammer.

Morgen naar Camaguey en dan naar Santiago de cuba. Daar kijken we allebei naar uit. Er schijnt zelfs een soort competitie te zijn tussen Santiago de Cuba en Havana, maar dat heeft te maken met de kloof tusen Oost en West. Santiago de Cuba is altijd de stad geweest die het meetst betrokken was bij de revolutie en de meeste steun vanuit de bevolking kwam. De Oriente heet dit deel. Volgens Havaneros zijn Santiagueros ruziezoekers en criminelen en andersom onvriendelijk en egoistitsch.